در این مقاله، مساله زمانبندی پروژه با منابع محدود و فعالیت های چند حالته (یعنی امکان انتخاب روش های اجرایی مختلف برای فعالیت ها)، برای حل به دو زیر مساله تقسیم می شود: تخصیص روش های اجرایی به فعالیت ها و سپس زمانبندی فعالیت ها به منظور کمینه نمودن زمان اتمام پروژه. روش الکترومغناطیس با مساله اول در ارتباط بوده و فهرست روش اجرای فعالیت ها را تولید می کند. پس از تعیین روش اجرایی هر فعالیت، زمان و مصرف منابع آن فعالیت بر اساس روش انتخاب شده برای اجرای آن تعیین و یک برنامه زمانبندی تصادفی به روش سری برای آن ایجاد می گردد. سپس یک روش جستجوی محلی نسبت به بهبود برنامه اقدام می کند. ضمنا در مقاله، یک تابع جریمه جدید برای فهرست های روش نشدنی از نظر منابع تجدیدناپذیر پیشنهاد می شود. عملکرد روش حل پیشنهادی با بهترین روش های حل پیشنهاد شده تاکنون برای این مساله بر اساس معیارهای توقف زمان حل و تعداد برنامه های زمانبندی تولید شده مقایسه می گردد که نتایج گزارش شده، گویای عملکرد عالی این روش است.

بسیار مشاهده می شود پروژه ها از زمان و هزینه برنامه ریزی شده عقب می مانند، علل چنین مشکلاتی استفاده از روش هایی است که جهت کنترل عملکرد پروژه به گذشته توجه می کنند. در پژوهش حاضر برای نزدیک کردن برنامه زمان بندی و واقعیت از دو روش مدیریت طول زمان کسب شده و مدیریت ریسک بهره گرفته شد تا در کنار دقت بالای روش اول، از آینده نگری روش دوم استفاده شود و زمان بندی برنامه و واقعیت به یکدیگر نزدیک شوند. در این پژوهش ابتدا با استفاده از شبیه سازی مونت کارلو حدود کنترلی شاخص های عملکردی پروژه ایجاد شدند، سپس ریسک های پروژه شناسایی گردیدند و پروژه تحت شرایطی که بحرانی ترین ریسک ایجاد شود، شبیه سازی شد و برای درصد هایی که حدود کنترلی نقض شدند زمان پایان پروژه مجددا اندازه گیری شد. زمان پایان به دست آمده، حدود دو ماه بیشتر از زمان پایانی قبل از به کارگیری روش ها را نشان می دهد و بیان کننده لزوم شناسایی ریسک ها حین برنامه ریزی پروژه هاست.

انحرافات در یک پروژه ساخت، به اندازه ای مهم است که سال ها روش های گوناگونی برای اندازه گیری آنها ارایه شد. طول زمان کسب شده یکی از این روش هاست. این روش، شاخص های ارزیابی پروژه را تنها با در نظر گرفتن روند زمان گذشته، در مقایسه با برنامه مبنا می سنجد و عوامل دیگر را نادیده می گیرد؛ همین امر، به ازدست رفتن بسیاری از اطلاعات برای راهنمایی مدیران منجر می شود. در این پژوهش فرآیندی ارایه می شود که در آن امکان توسعه شاخص های ارزیابی زمان در روش طول زمان کسب شده، با به کارگیری شاخص های کلیدی کیفیت اجرای پروژه، به گونه فازی و با مبنای ریسک های مهم تر شناسایی شده، به وجود می آید. نخست، ریسک ها بر پایه استاندارد پی ام باک شناسایی شدند و مدیران پروژه، مهم ترین آنها را انتخاب کردند؛ سپس دو شاخص کلیدی تجهیز پروژه و عملکرد اجرا بر پایه ریسک ها طراحی شدند. شاخص ها دوباره به مدیران ارایه شد تا اثر آینده آنها بر پروژه مشخص شود؛ بنابراین با ایجاد متغیرهای زبانی فازی، دو شاخص به گونه فازی، به طول زمان کسب شده وارد شدند و آن را توسعه دادند. این فرآیند بر مورد مطالعاتی شبیه سازی شده، در نرم افزار Matlab اجرایی شد؛ سرانجام برای اعتبارسنجی، توسط سنجش اثر شاخص ها و مدل ارایه شده، بر زمان نهایی پروژه به دقت بالاتر مدل پیشنهادی اشاره شد که در مقایسه با تخمین زمان نهایی توسط طول زمان کسب شده است. به علاوه محاسبه شاخص DPI با روش های مختلف نشان داد روش پیشنهادی پژوهش پیش رو، دقت بیشتری نسبت به روش پژوهش دیگران دارد.

هدف: هدف اصلی این پژوهش، مطالعه اصطلاحات تخصصی در ادبیات حوزه مدیریت پروژه در طول زمان و بر اساس تحلیل واژگانی است. روش شناسی: این پژوهش بر اساس تحلیل واژگانی صورت گرفته و در آن با رویکرد توصیفی-اکتشافی، 2170 مقاله منتشرشده در مجله بین المللی مدیریت پروژه (IJPM) مورد بررسی و متن کاوی قرار گرفته اند. این نشریه بالاترین شاخص SJR را در میان مجلات تخصصی این رشته داراست و جامعه آماری این مطالعه، کلیه مقالات منتشرشده در این مجله از اولین شماره در سال 1983 تا پایان سال 2016 را شامل می شود. یافته ها: بر اساس اصطلاحات تخصصی پرکاربرد 10 گروه اصلی در حوزه مدیریت پروژه قابل شناسایی است. مدیریت ریسک، مدیریت طرح، مدیریت پورتفولیو و سازمان پروژه، یادگیری سازمانی و فرهنگ سازمانی از مهم ترین اصطلاحات ترکیبی مرتبط با موضوعات مدیریت و سازمان هستند. موضوعاتی چون تحلیل شبکه های اجتماعی، پروژه های هوافضا، پروژه های زیرساخت حمل و نقل و مدیریت ریسک اجتماعی از جدیدترین موضوعات سال های 2015 و 2016 هستند. همچنین مشخص شد که 4 دوره (فاز) در توسعه اصطلاحی در ادبیات حوزه مدیریت پروژه قابل شناسایی است و شکل گیری و ایجاد موضوعات جدید در تولیدات علمی این حوزه از سال 2004 با افول روبه رو شده است. اصطلاح سازمان پرکاربردترین اصطلاح تخصصی ادبیات حوزه مدیریت پروژه است که میزان اهمیت کاربردی آن در طول زمان افزایش یافته، به طوری که فراوانی این اصطلاح از 21. 3 درصد در سال های 1983 تا 1995 به 30. 7 درصد در بازه زمانی 2005-1996 و درنهایت 35. 1 درصد در سال های 2006 تا 2016 رسیده است. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که علی رغم دستیابی دانش مدیریت پروژه به سطوحی از بلوغ، این رشته به لحاظ محتوایی از کمبود اصول علمی و بنیان های نظریه ای رنج می برد. در این میان به کمک دانش واسطه ای علم سنجی، برخی موضوعات جدید، موضوعات کمتر پرداخته شده و موضوعات اشباع شده شناسایی شده اند که می تواند به انتخاب هدفمند موضوعات در پژوهش های آتی و در نتیجه مرتفع کردن خلاها و نقص های موجود کمک شایانی نماید.

بر اساس ماده 268 قانون مجازات اسلامی، یکی از شروط تحقق سرقت حدی، عدم وقوع جرم در زمان قحطی است. بنابراین، اگر سرقت در زمان قحطی صورت پذیرد، مشمول مجازات حدی نخواهد بود. مهم‏ترین مستند افزودن این شرط به شرایط اجرای حد سرقت، روایات و ادله نقلی است. با توجه به اینکه قحط‏سالی یکی از مصادیق رایج بحران‏های اقتصادی است، پاسخ به این پرسش که آیا ملاک حدی نبودن سرقت در زمان قحطی، قابلیت تسری به سرقت در زمان دیگر مصادیق بحران‏های اقتصادی را دارد یا خیر، حائز اهمیت است. پژوهش پیش‏ رو سعی دارد با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و منابع کتابخانه‏ای، با مطالعه و تدقیق در متون روایی، فقهی و اصولی مرتبط، امکان تسری حکم سرقت در سال قحطی را به سرقت در زمان پیدایش دیگر بحران‏های اقتصادی بررسی کند. نتایج این بررسی حکایت دارد که درصورتی که مانند فقهای عامه و برخی از فقیهان امامیه سال قحطی را مترادف با تحقق اضطرار و ملاک جعل این حکم را تحقق اضطرار برای سارق بدانیم، تسری حکم به سرقت در زمان پیدایش بحران وجود نخواهد داشت، اما بر اساس دیدگاه برخی دیگر از فقیهان امامیه که معتقد به خصوصیت داشتن زمان قحطی هستند و ملاک تشریع این حکم را امتنان از ناحیه شارع دانسته‏اند، امکان تسری وجود دارد.

در این مطالعه بمنظور بررسی ساختار تجارت خارجی، دو فرضیه اساسی در باره وجود رابطه جانشینی بین واردات و خدمات سرمایه ای و واردات و نیروی کار، آزمون شده است. برای آزمون فرضیه های فوق از تابع هزینه ترانزلوگ دوستانده ای (کالاهای مصرفی و سرمایه ای)، سه نهاده ای (نیروی کار، سرمایه و واردات)، استفاده شده که واردات را بعنوان یک عامل تولید به عوامل تولید نیروی کار و سرمایه اضافه نموده است؛ سپس بر اساس روش حداقل مربعات سه مرحله ای تکراری و برآورد معادله های سهم هزینه و درآمد، کششهای جانشینی آلن- اوزاوا و قیمتی تقاضا برای عوامل تولید برآورد شده اند. نتایج حاصل از این مطالعه، نشان می دهد که رابطه جانشینی بین عوامل تولید، یعنی واردات و خدمات سرمایه ای، واردات و نیروی کار، خدمات سرمایه ای و نیروی کار، از نظر عددی، مقادیر کوچکی هستند و دو عامل نیروی کار و سرمایه، جانشین ضعیفی برای واردات می باشند. روند رابطه جانشینی بین عوامل تولید حاکی از این واقعیت است که اقتصاد کشور تحت الشعاع درآمدهای نفتی بوده و کشش های جانشینی محاسبه شده بین عوامل تولید به شدت از نوسانهای ناشی از بحرانهای نفتی متاثر هستند.